Skammdegið hefur lagst að með öllum sínum þunga og á rigningardegi er æði dimmt yfir. Jafnvel í bjartviðri kemst sólin ekki yfir hákoll Jökulsins, en hún sést samt þegar vestur fyrir fjallsranann er komið og sólsetrið getur verið ótrúlega litskrúðugt.
Það gerist heldur ekkert sérstakt á framkvæmdasviðinu hér í Múlakoti, þótt dælan sé látin ganga allan sólarhringinn. Þar á ég við varmadæluna, sem gengur stöðugt á tempruðum hita og þurrkar elsta húsið smám saman.
Við erum helst að vinna við heimasíðuna, og ég er sannfærð um að margir geta lagt okkur lið með því að rifja upp endurminningar tengdar Múlakoti. Við tökum fegins höndum á móti texta og/ eða myndum.
Daði Sigurðsson fyrrum bóndi á Barkarstöðum sendi okkur línu. Sem góður nágranni á hann margar minningar tengdar íbúum Múlakoti og hann rifjaði upp minningar tengdar Túbal Magnússyni, en þeim fækkar stöðugt,sem kynntust honum í lifanda lífi.
Ýmsir gestir sem koma í Múlakot í fyrsta skiptið spyrja um nafnið Túbal, enda eru þeir varla margir sem bera nafnið. Við skyndileit í Íslendingabók fannst enginn.
Túbal Magnússon, eiginmaður Guðbjargar bar þetta óvenjulega nafn og börn hans tóku það upp sem ættarnafn, eða fjölskyldunafn, eins og algengt var á fyrri hluta 20. aldar og kölluðu sig Túbals, en Reynir, sonur Ólafs, var líklega sá síðasti sem notaði fjölskyldunafnið stöku sinnum.
Á bak við nafnið er dálítil saga. Túbal, sem hét fullu nafni Túbal Karl, var fæddur 31.12.1867 á Stóru-Vatnsleysu í Gullbringusýslu. Foreldrar hans voru skráð í dvöl á Stóru-Vatnsleysu, þau Valgerður Tómasdóttir og Magnús Eyjólfsson, ættaður úr Fljótshlíð. Þau voru ógift.
Magnús hafði áður eignast son sem fékk nafnið Túbal Kain, en drengurinn dó kornungur. Nú myndu einhverjir sperra eyrun því Kains nafnið tengja menn helst við Kain, son Adams og Evu, sem var fyrsti bróðurmorðingi sköpunarsögunnar. Ættleggur Kains er rakinn í fyrstu Mósebók og þar er nefndur afkomandi í sjötta lið Túbal-Kain, sem smíðaði úr kopar og járni alls konar tól. Magnús Eyjólfsson var einn helsti gullsmiður Suðurnesja og hefur e.t.v. viljað gefa syninum heiti málmsmiðs – hins mikla málmsmiðs.
Áður tíðkaðist að börn sem foreldrar gátu ekki séð fyrir voru send á sveit föður. Alla vega var litli drengurinn með mikla nafnið, Túbal Karl Magnússon, skráður í prestþjónustubók Breiðabólstaðar árið 1868 sem sveitarbarn á Kollabæ. Valgerður móðir hans er sömuleiðis skráð í Kollabæ, en fluttist síðan aftur að Stóru-Vatnsleysu .
Þorleifur, faðir Guðbjargar, var föðurbróðir Túbals, sem varð vinnumaður í Múlakoti og ráðsmaður Þuríðar, móður Guðbjargar, þegar Þorleifur féll frá. Guðbjörg og Túbal tóku við búinu 1897. Túbal andaðist 9. maí 1946.
Greinina má nálgast hér á heimasíðunni undir “Minningar frá Múlakoti” hnappnum.
Góð kveðja frá Múlakoti