Author: Árný Karvelsdóttir

Verslun var rekin um árabil í vesturenda gamla bæjarins í Múlakoti og var afgreitt þar út um glugga. Á meðfylgjandi mynd má sjá Guðbjörgu Lilju Ólafsdóttur, frá Múlakoti, í versluninni. Soffía Túbalsdóttir tók myndina en myndin er varðveitt í Héraðsskjalasafni Árnesinga.

Ágæti vinur gamla bæjarins í Múlakoti

Þetta er merkisdagur fyrir Múlakot

Það var að koma góð og mikil sending til gamla bæjarins í Múlakoti, allir gluggarammar og gler í miðhlutann og vesturendann í gamla Múlakotsbænum.

Gluggarnir voru smíðaðir í Hafnarfirði og eru mjög fallegir á að líta. Það verður aldeilis gaman þegar farið verður að koma þeim fyrir, en  það verður ekki fyrr en með vorinu. Svo verða þeir líka málaður fyrir ísetningu í vetur.

Þessi herlegheit kosta líka  sitt og hver króna sem Vinafélagið getur látið af hendi rakna til Sjálfseignarstofnunarinnar kemur að góðum notum.

Góð kveðja frá Múlakoti

Þegar ég var að slíta barnsskónum var hugtakið sunnudagsbíltúr í góðu gildi. Á bernskuheimilinu lá hann venjulega niður á höfn þar sem pabbi hvarf um borð í eitthvert „fellið“ en mamma sat úti í bíl með fýldan barnahópinn. Mér verður stundum hugsað til þessa og hvert ég myndi hafa farið með fjölskylduna, jú, í grasagarðinn eða upp í Heiðmörk, en hvorugur þessara staða var til í minni „fornöld“.

Núna segi ég að Fljótshlíðin er sannarlega skoðunarverð á björtum haustdegi. Þar á ég auðvitað fyrst og fremst við Múlakot, því haustlitirnir eru núna alveg ótrúlegir. Litartónar frá dökkgrænu um skærgult yfir í dökkrautt, sama hvert litið er. Meðfram Fljótshlíðarveginum eru nokkrar þyrpingar ungra aspartrjáa og litirnir á þeim minna fljótt á litið á skógareld, en heima við Múlakotsgarðinn leggja reynitrén til rauða litinn, bæði með berjum og laufskrúði.

Fyrri myndin er tekin á svæðinu milli grafreits og gamla hótelsins. Þarna eru þrjár mismunandi tegundir af hegg; blóðheggur með dökkrauðu laufi, næfurheggur með svo ljósgulu laufi að það er nánast hvítt núna, svo bronslitaður gljáandi börkurinn nýtur sín til fulls, og „algengi“ heggurinn sem enn heldur dökkgræna litnum.

Á seinni myndinni er  málarastofa Ólafs Túbals, eins og prýdd haustlitum, en beggja vegna eru hlynir, fagurgrænn  garðahlynur frá Þrændalögum og purpuralitur broddhlynur,, afbrigði „Fassens Black, alveg ótrúlegur á litinn.

Komið og njótið

Kveðja frá Múlakoti

Laugardagskvöldið 3. september sl. var haldið Ljósakvöld í Guðbjargargarði í Múlakoti í blíðskaparveðri. Það er Vinafélag gamla bæjarins í Múlakoti sem að efnir til ljósakvöldsins. Féið sem að safnast þetta kvöld er nýtt til að vinna að endurbótum á húsakosti gamla bæjarins.

Á ljósakvöldinu í ár hélt Björn Bjarnason, formaður vinafélagsins, stutta ræðu í upphafi og bauð gesti velkomna. Sr. Sigríður Kristín Helgadóttir, prestur á Breiðabólstað, ávarpaði gesti kvöldsins og Þórður Helgason flutti ljóð. Grétar Geirsson tók svo upp harmonikkuna og ljúfir tónar léku um svæðið. Meðfylgjandi myndir eru frá Birni Bjarnasyni.

Aðalfundur Vinafélags gamla bæjarins í Múlakoti vegna starfsársins 2021 verður haldinn í gamla bænum í Múlakoti í Fljótshlíð föstudaginn 12. ágúst klukkan 17.00.

Dagskrá samkvæmt samþykktum félagsins:

1. Kosning fundarstjóra og fundarritara
2. Skýrsla stjórnar lögð fram
3. Reikningar lagðir fram til samþykktar
4. Lagabreytingar
5. Ákvörðun félagsgjalds
6. Kosning stjórnar
7. Önnur mál.

Með félagskveðju

Björn Bjarnason

formaður.

Þann 26. júlí birtist í Múlakoti fríður flokkur ungmenna frá Hvolsvelli, liðlega 20 manns úr unglingavinnunni, undir forystu garðyrkjustjórans Guðrúnar Benediktsdóttur, komin til að rétta hendi við hreinsun. Þau létu heldur betur hendurnar standa fram úr ermun og lögðu aðal áherslu á hreinsun stíga og beða. Að loknu dagsverki hafði garðurinn tekið ótrúlegum breytingum, hann var bæði fagur og vel hirtur og vel sleginn.

Við  í Múlakoti kunnum þeim miklar þakkir fyrir hjálpina.

Bestu kveðjur frá Gamla bænum í Múlakoti

Nú er allt í blóma í Múlakoti, gamla eplatréð í Guðbjargargarði stendur í blóma en Hákon Bjarnason, fyrrum skógræktarstjóri, kom með tréð frá Alaska fyrir 1950. Heggir blómstra, blóðheggurinn er fagurrauður og glæsilegur og nú hefur næsti heggur tekið við með ótrúlega mikilli hvítri blómgun.

En það er ekki bara gróðurinn sem er farinn að blómstra því heimsóknum gesta sem að koma og fá leiðsögn um svæðið hefur fjölgað sem er ánægjulegt. Á Hvítasunnudag kom kvenfélagið Freyja í Austur Landeyjum í heimsókn. Kvenfélagskonurnar skoðuðu garðinn og gamla bæinn og nýttu svo tækifærið og funduðu í gamla matsalnum þar sem þær drukku kaffi sem þær báru sjálfar fram. Freyjur voru afar ánægðar með heimsóknina og þökkum við þeim fyrir komuna og þeirra framlag til Vinafélagsins.

Já, sumarið er komið, það vantar ekkert annað en farfuglana, ekki þá vængjuðu, það er nóg af þeim, ég á við þessa á fjórum hjólum, við söknum gesta í garð og hús.

Það er búið að hreinsa garðinn og blómgun trjáa og runna er komin á fullt. Sjón er sannarlega sögu ríkari

Blóðheggurinn, sem er á svæðinu milli gamla bæjarins og grafreitarins, er alveg ótrúlegur, alþakinn purpuralitum blómum, og bráðum skartar heggurinn við hliðina á honum hvítri blómaslæðu. Nú er aðeins dagaspurning hvenær Alaskaeplið í  Guðbjargargarði opnar sín stóru, hvítu blóm og þannig tekur hvað við af öðru, fjölæru blómin standa á tánum og hjartasteinbrotinn er fyrstur í röðinni með að blómstra.

Sama verður vonandi unnt að segja um hópa í skoðunarferðum, sá fyrsti er  væntanlegur fyrsta júní. Munið bara að hringja á undan (862-5864) og panta leiðsögn í skoðunarferð um hús og garð. Skoðunin kostar 1000 kr per nef og rennur óskipt til endurbyggingar hússins

Góð kveðja frá Múlakoti

Hér var aldeilis líf og fjör í gær. 20  nemendur í trjáklippingum  í Garðyrkjuskólanum komu í gær og klipptu tré og runna undir leiðsögn kennara sinna. Þetta er líklega í fjórða skiptið sem gamli garðurinn er notaður sem kennslustofa og allir njóta góðs af.

Þau þurftu svo sannarlega að vinna sér til hita í gjólu, frosti og snjó en daginn áður þegar kennararnir komu til undirbúnings var hreinasta vorveður, sól og blíða. Fyrsta myndin  sýnir að þau voru vel vopnuð, en annars sýna myndirnar meira en nokkurt orð.

Góð kveðja frá Múlaakoti

Ágæti vinur gamla bæjarins í Múlakoti

Gleðilegt ár og bestu þakkir fyrir liðin ár.

Meðfylgjandi eru þrjár myndir af „Múlakotsfuglunum“ sem  þurfa allar skýringa við.

Fyrstu tvær myndirnar eru af smiðunum okkar, Sigurði og Sigmundi. Þeir gripu tækifærið á milli jóla og nýjárs, þegar veðrið var þurrt og blítt og settu gluggana í bakhýsið. Þeir voru búnir að  bíða lengi eftir rétta veðrinu og loksins gafst tækifærið.

Því er ekki að neita  að „jólagjöf“ Vinafélagsins til Sjálfseignarstofnunarinnar, 800.000 krónur hressti upp á fjárhaginn og gerði kleyft að setja smiðshöggið á gluggasmíðina.

Þriðja myndin – já þar verðið þið að taka viljann fyrir verkið. Þegar ég var að taka til hádegismatinn, varð mér litið út um gluggann eins og svo oft áður. „Múkkinn er sestur upp“ kallaði ég til eiginmannsins.“Já, er ekki bóndadagurinn á morgun?“ Honum fannst þetta bara sjálfsagður hlutur, við höfum alltaf haldið því fram að fýllinn – eða múkkinn -komi á bóndadaginn, eftir að yfirgefa okkur í svartasta skammdeginu og þetta stenst svo sannarlega núna.

Ef  vel er leitað, sjást 4 fuglar á myndinni, einn er á flugi fyrir miðri mynd er þrír sitja á kletttasyllunni.

Vonandi verður árið 2022 okkur öllum betra en síðasta ár og við komumst út úr þessu leiðinda kófi sem hefur verið að hrella okkur, sem allra fyrst

Góð kveðja frá Múlakoti